“หะ....อื้อ ยะ...”
“อืม....ตัวมึงนุ่มมากรู้มั้ย....”
เสียงทุ้มที่คลอเคลียอยู่ข้างๆพวงแก้มนุ่มนิ่ม
ที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ
ปลายจมูกโด่งไล้ไปตามซอกคอขาวพ่องจนคนข้างบนได้แต่หอบหายใจหนักๆพลางเบี่ยงตัวให้อีกคนซุกไซร้ได้มากขึ้น
“หะ....พะ..พอก่อน”
เสียงใสว่าอย่างสั่นสะท้าน แผ่นอกภายใต้เสื้อยืดกระเพื่อมขึ้นลง
ความรู้สึกสยิวแปลกๆไล้ไปตามร่างกาย รอยเป็นแดงจ้ำๆเกิดจากการขบเม้มเต็มลำคอระหง
“อืม....” ทว่าคนตัวหนากว่าได้หยุดไม่
ริมฝีปากสีซีดยังคงไล้ไปตามลำคอเรื่อยจนมาถึงแผ่นอก มือหนาถกเสื้อยืดสีเทาตัวเก่งขึ้นไปกอดไว้เหนือแผ่นอกก่อนจะขบกัดเม็ดสีหวานเล็กๆอย่างมั่นเขี้ยว
งับ
“อ๊า!!!!”
เสียงใสของคนที่ปากเก่งทุกเรื่อง
แต่บัดนี้กลับเงยหน้าครางเสียงดังเมื่อปลายลิ้นร้อนๆลากไล้เม็ดเล็กๆของตัวเองไปมา
หยดน้ำพราวใสเกาะแพขนตางอนยาวอย่างน่าดู
จนคนที่บีบๆคลำๆอดไม่ได้ที่จะมาบดจูบปากแดงช่ำของไอ้ตัวแสบ
“อื้อ อ่าห์....”
ลิ้นร้อนๆ
ลากไล้เกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กของคนตัวบาง เสียงจูบที่แสนหน้าอายดังไปทั่วห้องกว้างที่หลังจากกลับมาจากลอยกระทง
มือหนาบดขยี้เม็ดสีหวานจนแดงช้ำ น้ำใสๆครอบเต็มไปหมด ทิวสนเงยหน้าขึ้นมามองภาพที่ไม่ว่ากี่ครั้ง
เขาก็ตื่นเต้นเสมอ ไม่ว่าจะปากแดงช้ำ เม็ดสีหวานที่ประปรายไปด้วยน้ำลาย
หรือแม้กระทั่งส่วนที่พองปูดออกมาจากกางเกงขาสามส่วนสีดำ
“อึก อ่า อ้ะๆ ฮื่อ มะ...เสียว ฮื่อ
พี่ทิวสน ผะ..ผม...อื้อ!!!”
ฝ่ามือร้อนๆตะปบลงบนแก่นกายของอีกคนก่อนที่จะลูบไล้มันอย่างสนุกมือ
เล่นเอาอีกคนดิ้นเร่าๆพลางสูบอากาศเข้าปอดอย่างเสียดเสียว
“อ่า..แข็งแล้วว่ะ”
“ฮื่อออออ อย่าพูดนะเว้ย! อ๊า!!!!!!”
เสียงใสว่าอย่างอายๆพลางมือที่ลูบๆคลำๆตอนแรกกลับมุดหายเข้าไปในกางเกง
พลางรูดมือเบาๆกับท่อนเนื้อในมือ
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าหล่อ
“อ่าห์...อึกๆ ฮะ...อื้อออออออ”
ฟึ่บๆๆๆๆๆ
ฝ่ามือที่เร่งเร้าบนแก่นกายเล่นเอาสกายสะท้าน
ช่วงล่างร้อนผ่าวอย่างช่วยไม่ได้
ก่อนที่มือหนาจะปล่อยท่อนเนื้อในมือพลางถกกางเกงอีกคนลงพร้อมอันเดอร์แวร์
“อ๊าาาา ยะ....อย่าอมนะ ฮื่ออออ
มันเสียวนะ อ้ะๆ”
ริมฝีปากอุ่นครอบลงบนแก่นกายขนาดพอดีมือ
ก่อนจะเร่งเร้าไปทั่วแก่นกายเล็ก ริมฝีปากขยับเข้าออกอย่างไม่รังเกียจ
เรียกเสียงครางเพราะๆให้ฟังอย่างลื่นหู
ร่างบางกระตุกสองสามทีก่อนจะปลดปล่อยหยาดน้ำสีขวขุ่นออกมาใส่ปากของคนตัวโต
ฝ่ามือหนาเช็ดคราบขาวๆตรงขอบปากก่อนจะยกยิ้มยั่ว
ฟึ่บ
ทิวสนถอดเสื้อของตัวเองออกไป
เผยมัดกล้ามตรงหน้าท้องที่เด็กเกรดท็อปไม่น่าจะมีได้
ดวงตาคมที่บัดนี้ไร้กรอบแว่นสีดำฉายแววสนุกก่อนที่เสียงทุ้มแหบพร่าจะกล่าวขึ้น
“ตาผมล่ะนะครับ”
คำที่พูดได้เลย
ทฤษฎีที่ว่าเด็กเรียนมักเก็บกด ไอ้สกายฝันธงเลยว่าจริง!
ยังไง
ลอยกระทงคืนนั้นก็มีแต่เสียงหวานๆที่ครางเพราะๆให้ฟังทั้งคืนท่ามกลางแสงเดือนเต็มดวงล่ะนะ
- -- -- -กลับไปอ่านต่อได้ที่ จิ้ม
-- - -- -
ขอบคุณค่ะ^^
